TAZE GELİNE İCRAAT
Aynı mahallede oturan, çocukluk arkadaşım kerem, o kadar munis, o kadar sessiz bir kişilik sahibiydi ki, hep yalnız kalmayı sever, arkadaşlık etmekte zorlanır, hele kızlara karşı yüzü kıpkırmızı kesilirdi.
Çok zengin ailenin biricik evladı, dadıların büyüttüğü, tam aristokrat bir hanım evladıydı. Yaşı artık evlenme yaşına gelmişti. Ailesi kendilerine uygun, zengin bir ailenin kızını layık gördüler. Tabii kerem`e soran yoktu.
Onun da seçme şansı olmadığı için ailesi ne derse o oluyordu. Kerem`in en yakını, en güvendiği kişi bendim. Bana konuyu açar, beni evlendirecek